In­we­sto­wa­nie w sztu­kę współ­cze­sną to bez­piecz­na od ry­zy­ka fal­sy­fi­ko­wa­nia, do­sko­na­ła dłu­go­ter­mi­no­wa lo­ka­ta ka­pi­ta­łu, mo­gą­ca przy­nieść wie­lo­krot­ne zyski. Jest to do­dat­ko­wo ide­al­na „dy­wi­den­da emo­cjo­nal­na“ – zysk w po­sta­ci po­za­fi­nan­so­wej – sa­tys­fak­cji i po­czu­cia pre­sti­żu. Pro­blem w tym, że w dzi­siej­szej glo­bal­nej wio­sce, gdy mamy do­stęp do setek ar­ty­stów i ty­się­cy prac, cięż­ko wy­szu­kać i wy­brać dzie­ła na­praw­dę war­to­ścio­we. Czy pomoc jed­ne­go eks­per­ta albo ga­le­rii może być wy­star­cza­ją­cą re­ko­men­da­cją? Zwłasz­cza jeśli do­rad­ca jest jed­no­cze­śnie sprze­daw­cą…

Dla­te­go or­ga­ni­zu­je­my nie­za­leż­ne kon­kur­sy, pod sta­ran­nie wy­bra­ne te­ma­ty przy­szłych ko­lek­cji. Perły two­rzą­ce nasze ko­lek­cje wy­ła­wia­ne są w mo­men­cie, gdy są naj­tań­sze, czyli po­zy­ski­wa­ne bez­po­śred­nio od ar­ty­stów sto­ją­cych u progu ka­rie­ry. Wy­bo­ru naj­lep­szych prac do­ko­nu­je się w dro­dze nie­za­leż­nych kon­kur­sów i co ważne – re­ko­men­da­cja za­ku­pu nie po­cho­dzi od po­je­dyn­czej osoby, np. ku­ra­to­ra czy wła­ści­cie­la ga­le­rii – żadna z osób wy­bie­ra­ją­cych ko­lek­cję, nie jest jej wła­ści­cie­lem.

Wie­lo­czyn­ni­ko­wa re­ko­men­da­cja oraz ko­rzyst­na cena za­ku­pu daje gwa­ran­cję obiek­tyw­nie naj­lep­szej stopy zwro­tu in­we­sty­cji. Nie trze­ba cho­dzić po ga­le­riach, tar­gach, do­mach au­kcyj­nych i wy­szu­ki­wać po­je­dyn­czych na­zwisk czy prac. Można je zna­leźć w jed­nym miej­scu i mo­men­cie, gdy mówią moc­nym gło­sem na jeden temat.

Ku­po­wa­nie sztu­ki jesz­cze nigdy nie było tak wy­god­ne i bez­piecz­ne, wolne od dy­le­ma­tów, czy sta­wia­my na wła­ści­we­go ar­ty­stę/pracę.