Zapraszamy na całodniowe otwarcie wystawy „Bliźniego swego jak siebie samego”, w sobotę, 26 lutego, 13.00-20.00

ARTYŚCIOlga Dmowska
Wiktor Gutt
Łukasz Horbów
Grzegorz Kowalski
Agata Kus
Erika Roux
Robert Szczerbowski
Rafał ZajkoWystawa zbiorowa Bliźniego swego jak siebie samego” u swoich podstaw porusza kwestię troski okazywanej wobec bliźnich, wobec najbliższych oraz wobec samych siebie. Spośród dwudziestowiecznych procesów emancypacyjnych prawdopodobnie najbardziej rewolucyjnym był zwrot ku dobrowolnej miłości w procesie zakładania rodziny. Miłość stała się nowym budulcem w konstruowaniu wizji naszej egzystencji, uczuciem nadającym sens naszemu życiu i warunkującym nasze bliskie relacje z innymi. Miłość rezonuje także w polu publicznym – stała się prymarnym ideałem w praktykach politycznych wyrażanych w formie troski wobec bliźniego. Świadczy o tym chociażby sposób zarządzania bieżącym kryzysem sanitarnym przez państwa demokratyczne i niedemokratyczne, które skupiły swoją uwagę przede wszystkim na pomocy, jeśli zagrożenie jest określone i wspólne. Byliśmy blisko ideału. To, co przynależało do sfery prywatnej, indywidualnej, intymnej, przekształciło się w publiczne, kolektywne i uniwersalne. W momencie ekspansji Rosji na Ukrainę, troska wobec bliźniego przestała być już tak wyraźna.Czy w dalszym ciągu stać nas na uczucia? ………………………………………………………..We invite you to the whole day opening of exhibition Your Neighbor As Yourself, Saturday, February 26, from 1PM-8PMAt the core of the group exhibition Your Neighbour As Yourself there is the matter of care displayed towards fellow beings, towards the loved ones, and towards ourselves.
It seems that, among the 20th c. emancipation processes, the most revolutionary one was the turn towards unsolicited love in the process of starting a family. Love has become the new building block in constructing a vision of our existence, the feeling that gives meaning to our life, and determines our close relationships with other people. Love resonates also in the public area – it has become the primary ideal in political practice, expressed in the form of concern for people. This is shown in the manner in which the current sanitary crisis is being managed by democratic and non-democratic countries, which have predominantly focused on providing help if the threat is defined and common.
We have been close to an ideal. What belonged to the private, individual, intimate sphere has become public, collective and universal. At the time of Russia’s expansion to Ukraine, the concern for people has ceased to be that distinct. Can we still afford the feelings?