O, CO ZA WIDOK! TYLE CUDNYCH ISTOT!
PIĘKNA JEST LUDZKOŚĆ! O NOWY, WSPANIAŁY, ŚWIAT, W KTÓRYM ŻYJĄ TACY LUDZIE!
WILLIAM SHAKESPEARE „BURZA”, AKT V, SCENA I

EKONOMIA SKALI POWODUJE ŻE SZTUKA MASOWA NIE PRZEMIJA.
NOËL CARROLL

GŁĘBOKA NIECHĘĆ DO RELATYWIZMU JAKĄ ŻYWIŁ E.H. GOMBRICH BYŁA PRZECZUCIEM NADCHODZĄCEGO „NOWEGO WSPANIAŁEGO ŚWIATA”, UWODZĄCEGO ŁATWOŚCIĄ FORMUŁOWANIA ODPOWIEDZI, JAKĄ DAJE TOPORNY MANICHEIZM, BĘDĄCY RELIGIĄ WSPÓŁCZESNEJ KULTURY MASOWEJ. JEST TO JEDNAK ŁATWOŚĆ SPRZEDAŻY W SUPERMARKECIE, GDZIE CZERPIE SIĘ PRZYJEMNOŚĆ NIE „Z SAMEGO DZIEŁA SZTUKI, LECZ JĘZYKA, KTÓRY TO DZIEŁO SZTUKI OKREŚLA, TRAKTUJĄCEGO SIĘ (JĘZYK) JAKO DZIEŁO SZTUKI SAMO W SOBIE”.

POSTĘPUJĄCA HERMETYCZNOŚĆ WSPÓŁCZESNEJ SZTUKI, WYRAFINOWANY ELITARYZM, POZWALAJĄ ZADAĆ PYTANIE O SENS JEDNOSTKOWEGO PRZEKAZU, ZAKŁADAJĄC ZE JEST ON W DALSZYM CIĄGU SKŁADOWYM TWÓRCZEGO PROCESU. CODZIENNOŚĆ TO CORAZ CZĘŚCIEJ ILUZJONISTYCZNE OBRAZY, SYMULAKRY PRZESTRZENI WIZUALNYCH, KTÓRE NIE POSIADAJĄ ODNIESIENIA W REALNYM ŚWIECIE, HEDONISTYCZNE SNY KALIBANA.

ŻYCZYMY WAM NOWEGO WSPANIAŁEGO ŚWIATA.